تاثیر مصرف مزمن فروزماید و تیامین بر قلب ایزوله موش های صحرایی نر

سابقه و هدف: دیورتیک‌ها با افزایش دفع تیامین سبب تضعیف قلبی می‌شوند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مصرف مزمن تیامین و فروزماید به‌عنوان یکی از دیورتیک‌های پر مصرف بر فعالیت مکانیکی قلب به‌روش قلب جدا شده در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی می‌باشد. مواد و روش‌ها: گروه‌های 8 تایی موش‌های صحرایی شامل، گروه کنترل (C)، گروه (FUR) که به‌مدت 53 روز فروزماید (mg/Kg 2) دریافت کردند و گروه (FUR+THI) که به‌مدت 53 روز فروزماید (mg/Kg 2)+ تیامین (mg/Kg 70) هر دو از طریق آب نوشیدنی به‌طور روزانه دریافت کردند، وارد مطالعه شدند. در پایان 53 روز با استفاده از روش قلب جدا شده، ریتم و نیروی انقباضی قلب در حالات پایه و تحریک شده توسط اپی‌نفرین در دقایق اول و پنجم (EP1, EP5) با استفاده از فیزیوگراف ثبت گردید. نتایج: نیروی انقباضی حیوانات FUR+THI در حالات پایه و EP1 به‌طور معنی‌داری بیش از موش‌های C و FUR بود و در حالت EP5 نیز افزایش معنی‌داری نسبت به C نشان داد. در حالت‌های پایه و تحریک شده سرعت انقباض و ضربان قلب در گروه FUR+THI به‌طور معنی‌داری بیش از گروه‌های Cو FUR بود، اما سرعت انقباضی گروه FUR تنها در حالت‌های EP1 و EP5 افزایش معنی‌داری نسبت به گروه C نشان داد. ضربان قلب موش‌های FUR در حالت پایه نسبت به C افزایش معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: تیامین همراه با فروزماید اثرات اینوتروپ و کرونوتروپ مثبت بر قلب جدا شده دارد، هرچند شناخت مکانیزم‌های این اثرات نیاز به مطالعات دقیق‌تری دارد.